بررسی اثر رژیم غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا-3 بر سرعت هدایت عصب در موش بزرگ آزمایشگاهی مبتلا به دیابت قندی

سابقه و هدف: در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی، سرعت هدایت عصب کاهش می یابد. با توجه به این که متابولیسم اسیدهای چرب ضروری امگا-3 و امگا-6 در این بیماری دچار اختلال می شود، به نظر می رسد استفاده از روغن ماهی که حاوی مقادیر قابل توجهی از اسیدهای چرب امگا-3 می باشد در بهبود سرعت هدایت عصب موثر باشد. از این رو، هدف این مطالعه بررس اثرات رژیم غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا-3 بر سرعت هدایت عصب در موش بزرگ آزمایشگاهی دیابتی بود. مواد و روش ها: سه گروه موش مورد استفاده قرار گرفتند: گروه کنترل منفی، حیوانات این گروه هیچ نوع دارویی دریافت نمی کردند و از رژیم غذایی معمولی استفاده می کردند؛ گروه کنترل مثبت، حیوانات این گروه در ابتدای آزمایش توسط آلوکسان (120mg/kg، زیرجلدی) دیابتی شدند و از رژیم غذایی معمولی استفاده می کردند و گروه درمان با روغن ماهی، حیوانات این گروه توسط آلوکسان به دیابت مبتلا گشتند و به آنها روزانه با استفاده از لوله دهانی-حلقی به میزان 10% وزن غذای خورده شده اختیاری طی 24 ساعت توسط حیوانات گروه کنترل مثبت، روغن ماهی حاوی 25 تا 30% اسیدهای چرب امگا-3 خورانده می شد. بیست روز پس از شروع آزمایش، سرعت هدایت عصب تیبیال در همه موش ها اندازه گیری شد. همچنین در هر سه گروه، وزن حیوانات و قند خون آنها در شروع آزمایش و زمان های مختلف پس از آن اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که سرعت هدایت عصب مذکور در گروه کنترل مثبت (دیابتیک) کاهش معنی داری (P<0.01) به میزان 17.1% نسبت به گروه کنترل منفی یافته است و درمان با روغن ماهی در گروه سوم منجر به افزایش معنی داری (P<0.05) به میزان 8.5% در سرعت هدایت عصب نسبت به گروه کنترل مثبت شده است. علاوه بر این، تفاوت معنی داری بین قند خون و وزن حیوانات گروه کنترل مثبت و گروه درمان با روغن ماهی در زمان های مختلف بعد از ایجاد دیابت مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از این است که اسیدهای چرب امگا-3 موجود در روغن ماهی می تواند تا حدودی از کاهش سرعت هدایت عصب حرکتی بدون تاثیر گذاشتن بر فاکتورهای مربوط بر شدت دیابت (قند خون و وزن) در موش های مبتلا به دیابت جلوگیری نماید